Ratari su sijali pšenicu na površinama  koja su sada bile pod vodom ili doživjele stres od velike količine padavina tokom posljednjih dana što dovodi do polijeganja pšenice.

Kvalitetni usjevi žitarica sa gustim sklopom, prihranjivani većim količinama azota po pravilu imaju veću visinu i tanje stabljike. To ih uz veću težinu klasova čini izuzetno osjetljivim na polijeganje kojim se za manje od sat vremena olujne kiše može izgubiti veliki dio roda.

 Pšenica obično poliježe između klasanja i zrijenja, rjeđe ranije. Postoje dva tipa polijeganja, stablovo i korijensko (što je rjeđa pojava).

Korijensko polijeganje se susreće u reonima sa velikom količinom padavina u fazama vlatanja i klasanja, kao i ako se navodnjava sa velikom količinom vode. Kao rezultat toga, pod teretom nadzemnog dijela biljke dolazi do rastezanja, pomijeranja i kidanja korijena pa biljka pada (poliježe).

Stablovo polijeganje karakteriše se krivljenjem donjih članaka, najčešće drugog, kao rezultat preopterećenosti od obilnog vlaženja ili od jakih vjetrova. Polijeganje strnih žita može nastati i zbog drugih razloga kao što je: pretjerano đubrenje, naročito azotom, usljed gljivičnih oboljenja, nepravilne agrotehnike.

Mjere protiv polijeganja su preventivne i direktne.

U preventivne mjere spadaju:

• Izbor otporne sorte na polijeganje (sa kraćim i čvršćim stablom),
• izbor dobrog sjemena,
• dobra, kvalitetna i pravovremena obrada i priprema zemljišta,
• pravovremena sjetva sa optimalnom količinom sjemena,
• pravilan odnos i količina NPK đubriva.

Od direktnih mjera su:

• Tretiranje inhibitorima rasta,
• drljanje i
• valjanje.

Napomena: Supstance koje usporavaju ili smanjuju rastenje i druge životne procese biljaka nazivaju se retardanti. Tu spadaju jedinjenja koja su pretežno sintetskim putem proizvedena:

• njihova struktura i mehanizam djelovanja na fiziološke i biohemijske procese biljaka su veoma različiti
• usporavaju diobu i povećanje ćelija
• usporavaju a najčešće smanjuju izduživanje nadzemnog dijela
• mogu da povećaju otpornost biljaka prema nepovoljnim uslovima sredine
• utiču na formiranje generativnih organa i dr

Najpoznatiji retardanti su:

1. Cikocel (hlorholinhlorid)

• smanjuje izduživanje ćelija
• smanjuje rastenje biljaka

2. Antigiberelin

• u praksi se primjenjuje u cilju smanjenja porasta a posebno u sprječavanju polaganja usjeva pšenice i druga žita

Dobro razvijen korijenov sistem biljaka ima direktan uticaj na otpornost usjeva na polijeganje jer predstavlja stabilan oslonac za biljku, takođe utiče na bolje korišćenje vode i hraniva, što se dalje odražava na bolji prinos.

(Izvor: AGRO INFOTEL; prilagodio: AGRO-EKO Magazin)

Napomena: Ukoliko želite biti redovno informisani o sadržajima AGRO-EKO Magazina, podržite nas Vašim like-om na naš FB Fanpage. Hvala!

{facebookpopup}