Pravilno određivanje tehnološke zrelosti mrkve i vremena vađenja od bitnog je značaja za dužinu čuvanja, odnosno intenzitet venjenja, prerastanja i truljenja u toku čuvanja. Tehnološka zrelost nastupa kada najstariji listovi počnu fiziološki da odumiru.Tada je translokacija asimilativa iz listova u zadebljali korijen završena i istovremeno prestaje  sinteza šećera i karetenoida.To je optimalno vrijeme za vađenje mrkve.

Ukoliko se mrkva ne izvadi u tehnološkoj zrelosti, moguća je retrovegetacija, naročito ako je kišovito vrijeme, pa se pojavljuju novi listovi. Ti listovi se razvijaju na račun hranljivih rezervnih materija korijena, čime se umanjuje njegova nutritivna vrednost, prinos i sposobnost dužeg čuvanja.

Berba tokom oktobra, kod korijena namijenjenih dužem čuvanju, daje dobre rezultate ako temperature nisu još uvek suviše niske, a biljke su još uvek u dobroj kondiciji tj. sa dijelom lisne mase na sebi, koja omogućuje lakšu berbu.

Nagnječenost, ogrebotine, oguljivanje i druge povrede smanjuju ili slabe zaštitni sloj što povećava intenzitet gubitka vode. Gubitak vode iz korijena mrkve veći od 8% može da dovede do gubitka boje, smanjenja hranljive vrijednosti, gubitka vitamina, povećanja osjetljivosti na niske temperature i druge fiziološke procese razgradnje, povećanja intenziteta napada bolesti i ubrzanog starenja.

Mrkva može da se čuva u hladnjačama, pri visokoj relativnoj vlažnosti 95-100% na temperaturama od 0 - 1°C u toku 4 - 5 mjeseci. Na temperaturi od 0,5°C i 97% relativne vlažnosti moguće je očuvati mrkvu svih 5 mjeseci.

Mlada nedozrela mrkva čuva se tokom 4 - 6 nedelja, pri 0°C, ako je predhodno obavljeno hlađenje.

Mrkva u vezici, sa lišćem, može da se čuva 3 nedelje na 0°C ili tokom 10 dana na 5°C. Gubitak vlage dovodi do umanjenja mase, čvrstine i kvaliteta  izvađenih korijena, koji kada se prodaju na osnovu težine, gube u novčanom prihodu.

Mrkva može da se uspješno čuva zajedno sa drugim povrtarskim vrstama koje su kompatibilne, kao što su cvekla, kupusnjače, salata, praziluk. Mrkva može da se čuva u trapovima, podzemnim i nadzemnim, te u spremištima. Prilikom trapljenja između korijena mrkve može da se stavi sloj čistog umjereno vlažnog pijeska. Pijesak sprječava širenje bolesti, ubrzano isparavanje vode i pretjerano zagrijevanje korena u trapu. U Njemačkoj se npr. umjesto pijeska upotrebljava slama i strugotina. Duž trapa i po vertikali, na svakih 1,5 - 2 m, mora da se osigura ventilacija, bilo šupljim keramičkim cijevima ili drvenim letvama. Čuvanje u spremištima podrezumijeva podno čuvanje na gomili ili u razastrte slojeve po policama tj stalažno.

(Izvor: AGRO INFOTEL / prilagodio: AGRO-EKO Magazin)